Gesina Bakker-Broerse

Wie waren mijn vader en mijn moeder

Mijn moeder: “Gesina Broerse” werd geboren op 21 augustus 1911 in Amsterdam uit het huwelijk van de lutherse Pieter Broerse met de katholieke Elisabeth Maria de Greef.

Mijn vader: “Jacob Bakker” werd geboren op 11 juni 1908 in Sappemeer (Groningen) uit het huwelijk van Reinder Bakker en Eppina Kasemier.

In 1930 begon mijn vader zijn opleiding als beroepsmilitair voor de Koloniale Reserve te Nijmegen en in maart 1931 ging hij aan boord van het ms. “Johan van Oldenbarnevelt” via Kaap de Goede Hoop op weg naar Java. Als militair 2^e klasse werd hij van Batavia overgeplaatst naar de pioniersafdeling van de genie in het garnizoen te Tjimahi. In juni 1936 wordt hij overgeplaatst naar Tarakan. Hij is dan inmiddels bevorderd tot Brigadier Zoeklichten bedienaar. Na meer dan zes jaar dienst, vertrekt hij in oktober 1938 voor zijn eerste verlof naar Nederland.

In 1939 ontmoet hij mijn moeder in Groningen (waar zij inmiddels werkt als naaister). Zij verloven zich maar voordat zij kunnen trouwen zoals gepland wordt mijn vader teruggeroepen van verlof. Hij vertrekt op 23 juli 1939 met de “Marnix van St. Aldegonde” weer naar Indië. Mijn moeder is ondertussen opgeroepen als Rode Kruis verpleegster. Als ongehuwde vrouw is het haar niet toegestaan naar het buitenland te reizen, haar verloofde achterna. Zij trouwt, zoals vele anderen, daarom met de handschoen op 15 november 1939 en reist op 28 november met de allerlaatste boot, die voor de oorlog naar Indië vertrekt, het ms. “Christiaan Huygens”, mijn vader achterna. Op 29 december werd het kerkelijk huwelijk voltrokken in de Kathedraal van Batavia.

Mijn vader was bij aankomst in Indië ingedeeld bij de Verlichtingscompagnie van het III Bataljon Genietroepen te Tjimahi en kreeg nu hij getrouwd was, een dienstwoning toegewezen aan de Hisstraat. Vanaf begin maart 1940 tot aan de uitbraak van de oorlog is mijn moeder werkzaam geweest in het militaire hospitaal (de Bobber) op het kazerneterrein.

Al spoedig raakte mijn moeder in verwachting. Helaas is het voldragen kindje dood geboren. Mijn vader kon op dat moment niet aanwezig zijn. Later is mijn moeder opnieuw zwanger geraakt, maar ook deze zwangerschap eindigde in een miskraam.

Op 8 december 1941 verklaarde de Nederlandse regering Japan de oorlog. Een week later, op 15 december 1941 moest mijn vader met volle bepakking zich melden op het station om in een geblindeerde trein zonder enig comfort op transport te gaan met onbekende bestemming.

Na de oorlog kwam mijn moeder pas te weten dat hij naar Timor gezonden was, waar hij na twee jaar guerrilla vechten, met de “Tjerk Hiddens” naar Australië wist te ontsnappen. Hier werd hij ingedeeld bij de Nederlandse KNIL afdeling van het geallieerde leger. Met dit leger landde hij in 1945 op Balikpapan Borneo om Nederlands Indië te bevrijden. Hier ontmoette hij ook mijn moeder weer.

Mijn moeder, die was achtergebleven in hun huis te Tjimahi, gaf gehoor aan een oproep via de NIROM voor verpleegkundige hulp in de buitengewesten. Op woensdag 24 december vertrok zij met nog 21 andere verpleegsters om 7.30 uur ’s morgens vanaf vliegveld Andir met eveneens onbekende bestemming. Ze hoopte daar terecht te komen waar ook mijn vader heengezonden was. Het werd echter Tarakan in plaats van Timor. Zo gingen mijn vader en mijn moeder van elkaar gescheiden hun eigen oorlogsavontuur tegemoet. Dat ze het hebben kunnen navertellen en dat ik (geboren in Amsterdam in 1951) überhaupt besta, mag gerust een klein wonder heten.

Na de oorlog moest mijn moeder met spoed opgenomen worden in het ziekenhuis in Melbourne Australië. Als zij weer geheel hersteld is, wordt ze door het Nederlandse Rode Kruis terug naar Batavia gezonden. Daar is mijn vader ook en ze proberen in die Bersiapperiode hun leven weer op te pakken. Als mijn moeder opnieuw zwanger raakt, komt ze in 1947 terug naar Nederland. Helaas eindigt ook deze zwangerschap in een miskraam. Ze woont dan bij haar moeder in Amsterdam.

In 1949 komt mijn vader terug in Nederland. In 1951 word ik geboren, in 1952 mijn zus Anna en in 1953 volgt mijn broer Reinder. Eindelijk konden mijn ouder het gezin stichten wat ze zich zozeer wensten. Mijn vader overleed op 93 jarige leeftijd in augustus 2001 en mijn moeder op 91 jarige leeftijd in oktober 2002

 Uittreksel_uit_het_dagboek_van_mijn_moeder.pdf

-Ineke Bakker, augustus 2011-